به نقل از «فرارو»

محمدرضا علیمردانی: به اختیار خودم از «شب‌های مافیا» نرفتم

تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۲۹۱۶۳

محمدرضا علیمردانی، بازیگر و صداپیشه باسابقه تلویزیون که اخیرا با «چهل تیکه»‌ای جدید به شبکه نسیم بازگشته است، از تجربه گردانندگی در «شب‌های مافیا» گفت. او در بخشی از صحبت هایش همچنین از پیشنهادش به صداوسیما در راستای بهبود شرایط تلویزیون و پایان قهر هنرمندانی گفت که سال هاست کنار گذاشته شده‌اند.

این بازیگر، مجری و صداپیشه در گفت‌وگویی با ایسنا ابتدا درباره تغییرات برنامه «چهل تیکه» در فصل جدید و اینکه آیا قرار است علاوه بر محتوا، در اجرا هم متفاوت باشد؟ توضیح داد: با توجه به دو فصل گذشته که بنده حضور داشتم، این را تجربه کسب کردیم که اجرا‌های پلاتوی اول که تقریباً شکل استندآپ دارد، دیگر کافی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چقدر باید خاطره را به همان شکل بیان کنیم. به غیر از ویژه نوروزمان، ما یک مجموعه ۹۰ قسمتی و یک مجموعه ۷۰ قسمتی داشتیم که در همه آن‌ها این ساختار را رعایت کردیم؛ بنابراین این سری کمی آیتم طنز را کوتاه کردیم تا فرصت گفتگو را از ما نگیرد؛ چون هم تایم زیاد می‌شد و هم اینکه فرصت گفتگو با مهمانانی که خاطره‌های شنیدنی داشتند را از ما می‌گرفت؛ البته ما ضبط می‌کردیم، ولی تایم برنامه بالا می‌رفت و متاسفانه از تایم گفتگو حذف و حیف می‌شد. خلاصه در فصل جدید به پلاتو‌های کوتاه و صرفاً خاطره‌انگیز اکتفا کردیم و بدون اینکه اجرا مفصل و طنز باشد و من با چند کاراکتر بازی کنم، صرفاً پلاتویی را می‌گویم که با شکل فصل قبل متفاوت‌تر و در عین حال ساده‌تر است.

«چهل تیکه» جدید همچنان جذاب است؟

علیمردانی در پاسخ به اینکه پیش‌بینی می‌کند «چهل تیکه» با تغییر ساختار و شکل اجرا، جذابیت و مخاطبانش را حفظ کند؟ می‌گوید: به هر حال ما آن مدل جاذبه را تجربه کردیم و دیدیم با انجام دوباره آن به تکرار مکرر می‌افتیم، به همین خاطر حذفش کردیم تا گفتگو‌ها را از دست ندهیم؛ یعنی این مدل را به مدل قبلی ترجیح دادیم. امیدواریم برنامه همچنان برای مخاطبان جذاب باقی بماند.

در این گفتگو همچنین این پرسش را با محمدرضا علیمردانی مطرح کردیم که بعد از «شب‌های مافیا» با «چهل تیکه» بار دیگر به سمت برنامه‌ای می‌روید که فضایی متفاوت دارد و درواقع از گردانندگی در مسابقه‌ای که نیازمند مدیریت و کنترلی جدی روی شرکت‌کنندگان است، اجرای برنامه‌ای را بر عهده می‌گیرید که با حضور یک پیشکسوت نیاز به انعطاف بیشتری دارد؛ چگونه خود را با این تضاد هماهنگ می‌کنید؟

علیمردانی در این زمینه چنین پاسخ می‌دهد: «مافیا» یک بازی و گردانندگی بود؛ هر چند که در «چهل تیکه» هم من شکل اجرا نمی‌بینم و بیشتر میزبانی است. در «چهل تیکه» احساس می‌کنم میزبانِ بزرگترهایم، عزیزان، دوستان و هنرمندان و ورزشکارانی هستم که در برهه‌ای با زحماتشان خاطره ساختند. به نمایندگی از برنامه «چهل تیکه» و همه مردمی که با ما هم نظر هستند، به بهانه مرور خاطرات افراد، به گذشته آن‌ها می‌رویم و زبان خودشان می‌شویم. در حقیقت یادی می‌کنیم از تاریخ گذشته و زحماتی که آن فرد کشیده و همچنین یادی می‌کنیم از برنامه‌هایی که زمانی در آن فضای پر از محرومیت، جنگ و فشار ساخته شدند و خاطره‌آفرینی کردند.

او می‌گوید: ما خودمان را مجبور کردیم اطلاعاتی در مورد مهمان‌های برنامه کشف کنیم که این کار دشواری زیادی هم دارد. به دلیل اینکه در مورد همه آنچه که در گذشته اتفاق افتاده است، اطلاعات به شکل جزئی وجود ندارد؛ البته تا حدودی وجود دارد، ولی برای همه ندارد که این مسئله گاهی خیلی جذاب است. مثلاً ما تصویری را پخش می‌کنیم که توانستیم اطلاعات مختصری از آن کشف کنیم و مهمانی که در آنجا حضور دارد به ما اطلاعات بیشتر و دقیق‌تری می‌دهد. حتی برخی اشتباهاتی که در فضای مجازی و بعضا در ویکی‌پدیای افراد نوشته شده توسط صاحب و آفریننده آن خاطره اصلاح می‌شود.

این هنرمند که سال‌هاست علاوه بر بازیگری در عرصه‌های خوانندگی، صداپیشگی، اجرا و مدیریت دوبلاژ فعالیت دارد، درباره تجربه «مافیا» و دلیل رفتنش از این مسابقه، می‌گوید: مافیا برایم جذاب بود. اصلا «چهل تیکه» و «مافیا» در یک زمان ضبط نمی‌شدند و من واقعاً به خواست خودم از مافیا بیرون نرفتم، بلکه ناچار شدم که بروم. وقتی مافیای جدید شروع شد، من سر سریال آقای نعمت‌الله بودم (دوستان تیم کارگردانی و تهیه‌کننده آقای ابوطالب) به من گفته بودند که به این زودی فصل جدیدی نخواهیم داشت، حتی در فصل قبلی که من حضور داشتم حالا نمی‌دانم مراجعی که مجوز صادر می‌کنند، گویا اینگونه خواسته بودند که مافیا آخرین فصل باشد. اگر دقت کرده باشید حتی مجبور کردند که عنوان را از شب‌های مافیا به آخرین شب‌های مافیا تغییر بدهند.

مسلماً من هم با خود گفتم مافیا تمام شد، دیگر اجازه نمی‌دهند کار شود، با تأسف اینکه چه کار اشتباهی بود، چون مردم خیلی استقبال می‌کردند به همین خاطر با خیال جمع سر کار آقای نعمت الله حاضر شدم، چون با ایشان وعده کرده بودم و مشغول سریال «حکم رشد» برای شبکه سه سیما شدم که دیری نپایید با من تماس گرفتند و گفتند آماده باش برای شب‌های مافیا! دوستان گفتند دوباره توانستیم مجوز بگیریم که من گفتم با توجه به این ذهنیت من سر سریال آقای نعمت‌الله هستم.

به اختیار خودم از «شب‌های مافیا» نرفتم

او در تکمیل همین صحبت هایش می‌افزاید: در نهایت قرار شد با هماهنگی دو طرف این همکاری ادامه داشته باشد، ولی متاسفانه زمان‌ها همخوانی نداشت؛ ضمن اینکه بنده در سریال سعید نعمت الله نقش اصلی داشتم، هرچند که برنامه‌ریز پروژه، جناب باقری خیلی محبت داشتند و با تیم مافیا راه آمد، با وجود حساسیت‌های آقای نعمت الله طوری برنامه‌ریزی شد که من به مافیا هم برسم و اصلاً می‌گفتند ما خودمان طرفدار مافیا هستیم، نمی‌شود شما نباشی؛ اما برنامه‌ریزی شب‌های مافیا نسبت به فصل‌های قبلی سنگین‌تر چیده شده بود و زمان بیشتری مرا می‌خواستند و متاسفانه نشد، به ناچار بنده هم سرکار ماندم که آن پروژه هم نقره‌داغمان کرد و کلا خوابید. آقای نعمت الله با مسئولان شبکه سه به اختلاف برخورد و پروژه را تحویل داد و گفت کار نمی‌کند، چون به ایشان توهین شده بود، در واقع توهین به کارگردان هم توهین به کل تیم بود؛ بنابراین به طور یک استثنا همه با هم از پروژه انصراف دادیم.

با وجود اینکه یک ماه از تصویربرداری گذشته بود و یک چهارم سریال ضبط شده بود، تهیه کننده کار هم مهدی فرجی هر چه تلاش کرد نتوانست پروژه را به شبکه دیگری منتقل کند و راه حلی برای آشتی پیدا کند. به هر حال پروژه با تعدادی از هنرمندان خوب و عوامل حرفه‌ای از جمله خانم‌ها ثریا قاسمی، پریوش نظریه و آقای کامران تفتی و خیلی دوستان، از دست رفت.

سریال سعید نعمت الله می‌توانست خیابان خلوت کن شود اما...

وی ادامه می‌دهد: «حکم رشد»، کار زیبا و تمیزی بود. یک سریال پلیسی که حتی نماینده پلیس هم همیشه سر ضبط حضور داشت و احساس رضایت داشت و می‌گفت بعد از سال‌ها در ژانر پلیسی یک سریال خیابان خلوت کن خواهیم داشت که متاسفانه این اتفاق برایش افتاد. مدیران شبکه سه فشار‌هایی آوردند، با وجود اینکه یک چهارم کار ضبط شده بود از سعید نعمت الله خواستند برخی پلان‌ها مجدد به گونه‌ای دیگر گرفته شود و یک چیز‌هایی از کارگردان خواسته بودند که به ایشان برخورد و ناراحت شد، البته حق هم داشت. اگر حق نداشت کل گروه پشتش نمی‌ایستادیم، چون ما اول به خاطر کارگردان آمدیم، بعد تلویزیون. به هرحال حیف شد، به ویژه برای بنده که هم سریال نصفه و نیمه ماند و هم مافیا را که به قول خود سینمایی‌ها نماد برندش بودم، از دست دادم.

علیمردانی درباره اینکه دوست دارد در فصل‌های جدید مافیا حضور داشته باشد؟ بیان می‌کند: فعلا صحبتی برای حضور دوباره من نشده است؛ ضمن اینکه من در حال حاضر قرارداد‌های مختلفی دارم و تحت تعهدم. من چیزی از برنامه «شب‌های مافیا» نمی‌دانم که اگر بخواهند ادامه بدهند، شرایط و زمان هایش به چه صورت است، آیا می‌توانم باشم یا خیر؟ این دیگر منوط می‌شود به اینکه دوستان در شب‌های مافیا بتوانند با وقت‌های بنده راه بیایند، چون سری قبل من این کار را کردم که نشد. حالا اگر بنده را بخواهند با من راه می‌آیند (با خنده).

و پیشنهاد‌ها به تلویزیون برای بهتر شدن اوضاع

بازیگر مجموعه‌های «نوروز ۷۶»، «گل یا پوچ»، «آشتی کنان»، «پایتخت۴» و «قرعه» نیز در بخشی دیگر از این گفتگو درباره پیشنهادش به تلویزیون جهت بهبود شرایط فعلی و آشتی با مخاطبان اظهار می‌کند: اساسا اینکه من چه فکری می‌کنم و چه پیشنهادی می‌دهم، هیچ فایده‌ای ندارد و این اقدام زمانی ارزش گفتن دارد که مدیران تلویزیون هوشمندانه و پدرانه بخواهند، بنده که کمتر کمترین هستم و عددی نیستم واقعاً، بنده را قابل بدانند و در این بین یک نظری بدهم.

البته بنده در کنار افرادی باتجربه که این رسانه را به خوبی می‌شناسند و سال‌ها برایش کار کردند، مثل کارگردان ها، تهیه کنندگان و مجریان طرح، بازیگران باتجربه و سازندگان پروژه‌های مختلف حضور دارم و بسیاری از آن‌ها در همین «چهل تیکه» جدید نظراتی در همین خصوص ارائه داده اند. حالا من نمی‌دانم تلویزیون آن بخش‌ها را حذف خواهد کرد، آیا برمی‌خورد یا سعی می‌کند از آن‌ها استفاده کند، چون به هر حال ما مهمانان باتجربه زیادی در برنامه داریم که می‌توانند پیشنهاد‌های فوق‌العاده‌ای بدهند که اگر ان شاءالله حرف‌هایشان حذف نشود، صحبت‌های به درد بخوری مطرح خواهد شد.

وی تصریح می‌کند: زمانی نظر و فکر ما به درد می‌خورد که شنونده اش وجود داشته باشد، وگرنه پیشنهادات ما مهم نیست. مدیران تصمیمات خودشان را می‌گیرند و زیاد کاری به ما ندارند؛ البته دکتر احسانی (مدیر شبکه نسیم) که اخیرا تشریف آورده اند پشت صحنه «چهل تیکه» و محبت کردند، ما درباره موضوعات مختلف پیشنهاداتی دادیم و ایشان با جان و دل گوش کردند. آقای جاسبی که همراه ایشان بودند هم همین طور، خیلی دوستانه با هم گپ زدیم و اتفاقاً استقبال هم شد و روز بعد از بازدید، از تهیه کننده برنامه ما درباره پیشنهاداتی که ارائه شد، پیگیری شد مبنی بر اینکه چه کار‌هایی می‌توانیم برای شبکه نسیم داشته باشیم تا اتفاقات جدیدی بیفتد؛ بنابراین تا این مرحله خوب بود، اما اینکه فقط شنونده باقی بمانند یا به عمل هم می‌رسد را ما نمی‌توانیم بگوییم. واکنش‌ها که خوب بود و استقبال و توجه شد و من واقعا تشکر می‌کنم، ولی ان شاءالله دست و بالشان بسته نباشد و در سیاست هایشان بگنجد و آنطور که ما حدس می‌زنیم، اتفاقات خوبی بیفتد.

محمدرضا علیمردانی تنها راه آشتی تلویزیون با مردم را منوط بر گوش دادن به حرف با تجربه‌ها می‌داند.

او می‌گوید: مدیران اگر باهوش باشند، به حرف باتجربه‌ها گوش می‌دهند. من شخصا نظرات مفصلی در این زمینه دارم و حتما توضیحات و دلایلی هم برایشان دارم که خواهم گفت، ولی اینکه چه اقدامی می‌شود چیزی برای گفتن ندارم.

چرایی موفقیت شبکه نمایش خانگی به کیفیت مربوط می‌شود

مجری برنامه «چهل تیکه» همچنین درباره رقابت این روز‌های تلویزیون و شبکه نمایش خانگی معتقد است: اینکه چرا به عنوان مثال شبکه نمایش خانگی یا همان پلتفرم‌ها با وجود اینکه مخاطب، رایگان برنامه هایش را نمی‌بیند، حاضر است پول پرداخت کند تا برنامه هایش را دنبال کند، اما از تلویزیونی که رایگان است، به آن صورت استقبال نمی‌کند و تنها برخی برنامه هایش را تماشا می‌کند، این چرایی در واقع در کیفیت و نوع تقاضای مخاطب است و به راحتی مشخص می‌کند که کدام رسانه بیشتر نظر و سلیقه مخاطب را تأمین می‌کند.

راوی برنامه «دیرین دیرین» سپس در پاسخ به اینکه خودتان بیشتر مدیوم تلویزیون را می‌پسندید یا تمایل دارید با شبکه نمایش خانگی همکاری کنید؟ اینگونه پاسخ می‌دهد: کار درست و باکیفیت برایم مهم است؛ البته که رسانه‌ای که بیشتر به آن توجه می‌شود آدم خوشحال‌تر است و بیشتر احساس می‌کند از کارش نتیجه گرفته است، حالا از هر رسانه‌ای که پخش شود به هر حال مخاطب خودش را دارد. اینکه شما احساس رضایت بیشتر را در کدام مخاطب می‌بینید واقعاً به آن چیزی مربوط می‌شود که باید دید، اما اساساً معتقدم تلویزیون ما همچنان مخاطب بسیار بیشتری دارد، بدون تعارف بگوییم که تلویزیون حداقل یک ایران را دارد، اما امتیاز رضایت مخاطبش کم است، بنابراین تلویزیون احتیاج به یک دگرگونی اساسی و یک نگاه جسورانه در حوزه مدیریت دارد که این تغییر می‌تواند اتفاقات خوبی را برایش رقم بزند.

تلویزیون به جای رفتار جسورانه دست به تخریب رقیبش زد

علیمردانی به فعالیت شبکه نمایش خانگی در گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید: قبل از پلتفرم ها، رقیب دیگر تلویزیون همین شبکه نمایش خانگی بود که به شکل پخش دی وی دی کارهایش را منتشر می‌کرد، همان جا تلویزیون دید مردم حاضرند پول بدهند و دی وی دی‌ها را تهیه کنند و هر هفته منتظر باشند تا فصل جدید سریال‌ها به فروشگاه‌ها بیاید تا تهیه کنند و ببینند، ولی تلویزیونی که رایگان است را با جان و دل نمی‌بینند و یا اگر هم می‌بینند غر می‌زنند و راضی نیستند، در نتیجه به جای اینکه بیاید جسورانه در حوزه مدیریتی تحول ایجاد کند، شروع به تخریب رقیب کرد و گفت آن‌ها خیلی مسائل را رعایت نمی‌کنند و ...؛ در حالی که آن‌ها هم به هر حال از یک مرجع قانونی که طبق قوانین همین کشور است، مجوز می‌گیرند. آن زمان هم سختی‌هایی برای شبکه نمایش خانگی ایجاد کردند و الان هم فکر می‌کنم به همین حالت باشد، اما مطمئن نیستم. شاید تلویزیون هنوز به لحاظ مدیریتی شهامت اینکه جسورانه عمل کند را پیدا نکرده است، بنابراین رقیبش را که کمی آزادتر است، مورد نقد و سرزنش قرار می‌دهد.

محمدرضا علیمردانی در سریال پایتخت

او ادامه می‌دهد: تلویزیون واقعا حیف است، چون خانه خیلی از هنرمندانی است که متاسفانه الان با آن قهر کرده‌اند. اگر تلویزیون و مدیرانش بخواهند به جای نگاه پدرانه اینطور نگاه کنند که آدم‌ها لوس شده اند، آدم‌ها اینجا رشد کرده‌اند و حالا پشت کرده‌اند به ما و مدام بخواهند هنرمندان را بکوبند، بیشتر هنرمندان را از دست می‌دهند، هنرمندان چه کسانی هستند؟ آن‌ها کسانی هستند که موجب می‌شوند مردم تلویزیون را ببینند و این جزو اهداف مهم یک رسانه است.

ما باید حتماً بررسی کنیم که چرا هنرمندی که اینجا خانه اش بوده و اگر شرایط خوب باشد، حداقل اکثرشان برمی‌گردند، قهر کرده است؛ نمی‌گویم همه شان، چون بعضی از آن‌ها بدجوری قهر کرده‌اند و لج بدی کرده‌اند که البته تعدادشان هم زیاد نیست و شاید به اندازه انگشتان دو دست باشد. باز هم نمی‌توان همه را زیر سوال برد، چون ما می‌شنویم که برخی از آن‌ها می‌گویند اگر شرایط تلویزیون خوب باشد، چرا نیاییم و کار نکنیم؟ ما اینجا رشد کرده ایم، دیده شده ایم.

هنرمندان را بغل کنید نه اینکه از خانه بیرون بیندازید!

این هنرمند در عین حال تاکید می‌کند: تلویزیون هنوز هم می‌تواند اوضاع را بهتر کند و دوباره هنرمندان به جای اینکه قهر و دل چرکین باشند و امیدوار نباشند، آشتی کنند و با دل خوش و امیدواری کار کنند. این نگاه آن رسانه است که باید پدرانه باشد، اگر هم جایی هست که تلویزیون از دست هنرمندان ناراحت است باید گذشت کند. یک پدر و بزرگتر اینطور رفتار می‌کند. بگوید عیبی ندارد، هنرمند قشر حساسی است، یک جا‌هایی کم و کاستی‌هایی داشتید یا اصلاً سوء تفاهماتی برای هنرمند ایجاد کردید، حالا قهر کرده، حیف نیست؟ شما زمانی به او (هنرمند) میدان دادید تا رشد کند و او هم برایت ترکاند و هنر داشت و توانست سال‌ها برایت مخاطب جذب کند، همین الان هم که بیاید مخاطب دنبالش می‌کند و می‌گوید فلانی دوباره به تلویزیون برگشته، برویم و ببینیمش، چون او را دوست دارند، بنابراین کسی که اینقدر مردم دوستش دارند و به آن توجه می‌شود قطعاً حساسیت هایش هم بالاست و این موضوع پیچیده‌ای نیست.

تلویزیون به راحتی می‌تواند این را درک کند و اگر این درک به خوبی باشد، قطعا پدرانه رفتار می‌کند، فضای آشتی را ایجاد می‌کند، هنرمندانش را بغل می‌کند و آن‌ها را از خانه بیرون نمی‌اندازد تا آن‌ها هم قهر کنند و بروند و تلویزیون هم بگوید بروید به کوچه و خیابان، هر کجا می‌خواهید بروید. باید بگوید شما فرزندان من هستید، ناراحت نباشید، با هم درستش می‌کنیم.

چهل تیکه و «دیرین دیرین»‌های جدید علیمردانی

محمدرضا علیمردانی در پایان صحبت‌هایش با ایسنا درباره فعالیتش در بخش صداپیشگی و همچنین همکاری در بخش تولید برنامه خاطره انگیز «دیرین دیرین» به عنوان راوی و حضورش در سریال‌های تلویزیون می‌گوید: ضبط برنامه «چهل تیکه» به تازگی به پایان رسید و من اکنون مشغول کار‌های صدا و چند کار موسیقی از جمله برای خود «چهل تیکه» هستم. قطعا «دیرین دیرین» هم در برنامه کاری ام دارم، چون اساسا این برنامه یک جهازی است برای خودش و یک عالم کار دارد. یک سریالی هم در پیش است که ان شاءالله به زودی شروع خواهد شد، اما چون کلید نخورده اجازه توضیح ندارم.

محمدرضا علیمردانی، صداپیشه، بازیگر، خواننده، مجری و دوبلور ایرانی است. او تاکنون در مجموعه‌های تلویزیونی همچون: "پایتخت۴"، "قرعه"، "نوروز ۷۶"، "آشتی‌کنان"، "مامور بدرقه"، "گل یا پوچ" و ... در مقام بازیگر ایفای نقش داشته است. علیمردانی در شبکه نمایش خانگی نیز در آثاری، چون "نارگیل" به عنوان صداپیشه، "قبله عالم" به عنوان راوی، "شب‌های مافیا" در نقش گرداننده حضور داشته است.

این هنرمند تاکنون به عنوان صداپیشه به جای بسیاری از شخصیت‌های مطرح کارتونی و سینمایی ایفای نقش کرده است که از این بین می‌توان به صداپیشگی شخصیت تختی در فیلم "غلامرضا تختی"، نقش شیطان در مجموعه تلویزیونی "سقوط یک فرشته"، راوی انیمیشن‌های حیات وحش و "دیرین دیرین" فعالیت داشته است.

علیمردانی همچنین مدیر دوبلاژی انیمیشن "رستم و سهراب" و صداپیشگی نقش رستم را انجام داده است و تاکنون تیتراژ مجموعه‌های:انقلاب زیبا"، "نهنگ عنبر۲"، "ساخت ایران۲"، "دینامیت"، سریال "کامیون" و "شب‌های مافیا" از قسمت ۲۲ الی ۲۷ را خوانده است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: محمدرضا علیمردانی شب های مافیا محمدرضا علیمردانی شبکه نمایش خانگی آقای نعمت الله شب های مافیا دیرین دیرین تهیه کنند فصل جدید قهر کرده چهل تیکه برای شب سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۲۹۱۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این گزارشگر تاکنون گاف نداده است!

مسعود اسکویی در طول این سال‌ها که در رادیو و تلویزیون گزارشگر و گوینده اخبار بوده است، می‌گفت که تاکنون هیچ گافی نداده‌ است، راست هم می‌گفت چراکه او گزارشگری را در کنار زنده‌یاد بهمنش آموخته بود و در خاطراتش همواره از زنده‌یاد عطاءالله بهمنش یاد می‌کرد.

به گزارش ایسنا، مسعود اسکویی صبح امروز ـ چهارشنبه ـ ۱۲ اردیبهشت ماه از دنیا رفت؛ گوینده پیشکسوتی که هر بار با او تماس می‌گرفتیم با رویی گشوده و صبوری به گفت‌وگو می‌پرداخت و پاسخگوی سوالاتمان در حوزه رادیو می‌شد.  

در گزارش زیر گفت‌وگوی قدیمی با مسعود اسکویی را که از سال‌ها پیش داشتیم، مرور می‌کنیم. در این گفت‌وگو او از ۴۶ سال تجربه گویندگی گفته است.

مسعود اسکویی، گزارشگر پیشکسوت به گفته‌ی خودش از سال ۴۵ استخدام تلویزیون شد و به عنوان گوینده‌ی خبرهای سیاسی در تلویزیون حضور داشت.

سال‌ها به عنوان گوینده‌ی خبر سیاسی کار می‌کرد و چون هنوز بخش ورزشی از بخش سیاسی جدا نشده بود، اخبار ورزشی را نیز در همان جا می‌خواند. زمانی که بخش ورزشی از بخش سیاسی جدا شد، به بخش ورزشی خبر آمد و گوینده‌ی ثابت خبر ورزشی تلویزیون در ساعات ۱۹ و ۲۱ شد.

مسعود اسکویی، گزارشگر پیشکسوت رادیو و تلویزیون پس از گویندگی اخبار با گزارش‌های ورزشی آشنا شد و شروع به گزارش‌ کردن در کنار عطاء‌الله بهمنش، گزارشگر پیشکسوت کرد.

خاطره جالب از گزارشگری اسکویی در تلویزیون

مسعود اسکویی روایت می‌کرد: یادش بخیر یک استادی داشتیم آقای پیمان که همیشه می‌گفت هر مطلبی که می‌خواهید چه در رادیو و چه در تلویزیون ارائه دهید، حتما یک بار قبلش بخوانید. اشکال هم ندارد از پشت دوربین، بیننده نگاه کند؛ به هر حال یک خبر تازه در وسط برنامه به دستتان رسیده است.

می‌گفت، تلویزیون اوایل، ساعت شش تا هشت دو ساعت برنامه داشت که یک ربع آن خبر بود. از سریال و فیلم هم خبری نبود. یک روز وقتی خبرهایمان تمام شد در پایان خبری را به من دادند که نوشته بود «توجه بفرمایید امروز در ایتالیا جوانی با اتومبیل تصادف کرد و یک ... قطع شد» با توجه به اینکه قبلا این خبر را نخوانده بودم، شروع کردم این خبر را برای بینندگان بخوانم و در فکر خودم گفتم باید پایش باشد که قطع شده است؛ در حالی که زمانی که جمله‌ی بعد را خواندم این بود که پلیس پس از پنج ساعت جستجو «گوش» اش را پیدا کرده است!

به خنده می‌گوید: بالا خواندیم پا و پایین خواندیم «گوش» حالا جواب بیننده را چه می‌خواهیم بدهیم!؟

اولین گزارشگر تنیس و سوارکاری در ایران هستم

اسکویی اولین گزارشگر تنیس و سوارکاری در ایران بود. اتومبیل‌رانی، مسابقات ورزشی مثل فوتبال و فوتسال نیز از جمله ورزش‌هایی بود که گزارش می‌کرد.

خاطراتش را چنین یادآور می‌شد: «در آن زمان چون ۱۵ نفر بیشتر نبودیم، در گروه ورزش تلویزیون اکثر برنامه‌ها را گزارش می‌کردیم. فوتبال هم گزارش می‌کردم و ضمن اینکه گزارش می‌کردم اخبار هم می‌خواندم. تا اینکه پس از انقلاب سال ۱۳۶۸ من را به رادیو آوردند. خیلی سخت بود ولی خوب به رادیو آمدم.

این پیشکسوت رادیو می‌گوید: ضمن اینکه برنامه‌ها را در رادیو اجرا می‌کردم، مسابقات را نیز گزارش می‌کردم؛ البته بیشتر مسابقات والیبال و تنیس را گزارش می‌کردم و به همراه تیم‌ها به کشورهای دیگر می‌رفتم. در تهران هم مسابقات مختلفی بود که می‌رفتم و گزارش می‌کردم.»

فوتبال ایران و استرالیا خیلی برایمان هیجان داشت

اسکویی درباره‌ی جذاب‌ترین گزارشی که تاکنون از او به یادگار مانده است، صحبت کرده و گفته بود: البته تمام مسابقاتی که گزارش می‌کنیم برای ما جذاب است؛ اما خاطرم هست زمانی که مسابقات والیبال جام ملت‌های آسیا در کشورمان بود که تیم‌های خارجی هم آمده بودند، بسیار برایم جذاب بود. به ویژه اینکه قهرمان جام ملت‌های آسیا شدیم.

او همچنین بازی فوتبال ایران و استرالیا را جزو جذاب‌ترین گزارش‌های کاری‌اش خواند و گفت: در این بازی من، مجری و گوینده‌ی برنامه بودم؛ یعنی گزارشگر نبودم اما بسیار هیجان داشت و خیلی اثرگذار بر روی کارمان بود.

به کار گویندگی بسیار عشق می‌ورزیدم

اسکویی همچنین با اشاره به اینکه زمانی که به تلویزیون وارد شد، جوانی ۲۴ ساله بود و هنوز آن پختگی لازم را پیدا نکرده بود، اظهار کرده بود: هرچه جلوتر می‌رفتم در حین کار، به کار گویندگی بسیار عشق می‌ورزیدم. گویندگی هم در تلویزیون و هم در رادیو؛ اکنون هم که تا به اینجا رسیده‌ام همین حس را دارم. از دل و جان گویندگی و کارم را دوست دارم و کم کم سعی کردم پیشرفت کنم به رادیو آمدم و اکنون به اینجایی که هستم رسیدم.

در شهرستان‌ها گزارشگران بی‌طرفانه گزارش نمی‌کنند

این گزارشگر قدیمی تلویزیون و رادیو در ارتباط با گزارشگران جوان امروزمان در شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی اظهار کرده بود: مساله‌ای که گزارشگران جوان ورزشی باید در نظر داشته باشند، بی‌طرف بودن است. حال با توجه به اینکه هر کسی ممکن است علاقه‌ای به تیمی داشته باشد اما در گزارشش نباید این امر نشان داده شود. باید طوری گزارش کند که بی‌طرف باشد. اگر در رادیو گزارش می‌کند، باید شنونده‌ی خود را حفظ کند و اینکه در رشته‌ای که گزارش می‌کند، باید مطالعه‌ی زیادی داشته باشد.

او افزوده بود: متاسفانه در شهرستان‌های ما به چشم می‌خورد که گزارشگران ما بی‌طرفانه گزارش نمی‌کنند. در تلویزیون به دلیل اینکه ۷۰ درصد تصویر است و ۳۰ درصد گوش کردن، گزارشگر هر چه بگوید و بیننده هم هر چقدر دقت کند، ۳۰، ‌ ۴۰ درصد بیشتر نمی‌گیرد؛ به دلیل اینکه حواسش همه به تصویر است. اما در رادیو ۱۰۰ درصد گوش است؛ بنابراین باید گزارشمان نسبت به تلویزیون متفاوت باشد.

اسکویی بار دیگر تاکید کرده بود: مساله‌ی بی‌طرفی خیلی مهم است که متاسفانه در شهرستان‌ها می‌بینیم و خیلی واضح است. این جانبداری در تمام رشته‌ها از جمله فوتبال، والیبال، بسکتبال، ‌ هندبال و همه اینها کاملا به چشم می‌خورد.

اسکویی با توصیه بر اینکه در تلویزیون گزارشگر نباید زیاد صحبت کند به دلیل اینکه تصویر به کمکش می‌آید، خاطرنشان کرد: متاسفانه گزارشگران جوان شهرستانی ما همین طور هزار ماشاء‌الله پشت سر هم در تلویزیون صحبت می‌کنند.

با اطلاعات کافی مسابقه را گزارش کنیم

اسکویی با توصیه نسبت به اینکه گزارشگر باید مطالعه‌ی زیادی داشته باشد و بداند جریان بازی از چه قرار است، گفته بود: الان مثل گذشته نیست، یک بچه پنج، شش ساله هم می‌تواند از من ایراد بگیرد. کوچکترین اشتباه و غلطی که داشته باشیم تماس می‌گیرند و می‌گویند. خیلی باید حواسمان جمع باشد و دقت و مطالعه کنیم و با اطلاعات کافی مسابقه را گزارش کنیم.

تاکنون هیچ گافی نداده‌ام/با دل و جان کار کردیم

اسکویی از سال ۴۵ در تلویزیون بود و سپس در ‌سال ۶۸ به رادیو آمد. تاکید می‌کرد که تاکنون هیچ گافی نداده‌ام، اینکه چیزی را جابه جا بگویم، نه این کار را نکرده‌ام. نمی‌خواستم هیچ ایرادی از من نه در تلویزیون و نه در رادیو گرفته شود.

او درباره‌ی افتتاح رادیو ورزش گفته بود: رادیو ورزش هشت تیرماه سال ۷۸ افتتاح شد و آقای جهانی، ندیری، شادابی و من چند نفری بودیم که به عنوان موسسان و بانیان شبکه ورزش حضور داشتیم. همگی با دل و جان کار کردیم و امروز شبکه ورزش جای خود را در بین همه باز کرده است.

در پخش بعضی از جمله فوتبال و جام جهانی حتی از تلویزیون جلوتر هستیم

اسکویی به رادیو بسیار عِرق داشت؛ «به جرأت می‌توانم بگویم در پخش بعضی مسابقات، از جمله فوتبال و جام جهانی، رادیو ورزش از تمام رادیوها و حتی از تلویزیون جلوتر است؛ به عنوان مثال زمانی که به همراه تیم‌ها به مسابقات کانادا رفته بودم، در مسابقات وزنه‌برداری آقای رضازاده مسابقه داشت و من هم با یک موبایل گزارش می‌کردم. اما در تلویزیون اینگونه نیست وقتی در المپیک ۲۰ رشته داریم تلویزیون نمی‌تواند پخش مستقیم همزمان داشته باشد. اما ما در رادیو همزمان می‌توانیم پوشش دهیم؛ بنابراین در اینجا از همه جلو می‌افتیم.»

ما شدیم شبکه ماشین! کسی از ما قبول نمی‌کند درجا بزنیم

این گزارشگر پیشکسوت با خنده چنین اظهار کرده بود: ما شدیم شبکه ماشین! همه برنامه‌هایمان را گوش می‌دهند؛ البته مخاطبان انتظار پخش مستقیم همه مسابقات را از ما دارند و این کار ما را یک مقدار سخت کرده است. باید دقت کنیم از اینکه هستیم بالاتر برویم.

اسکویی با بیان اینکه تا چه میزان دامن زدن به حاشیه‌های ورزشی در دستور کار رادیو ورزش است؟ گفته بود: ما در حال حاضر کاری می‌کنیم حاشیه‌مان کمتر باشد و به اصل قضیه بپردازیم. در موارد مختلف برنامه‌های علمی داریم که شاد هستند و واقعا یک تلاش همه‌جانبه است؛ به گونه‌ای که کسی نمی‌تواند بگوید ما ساعت‌ها استراحت و بیکاری داریم، همه در تلاشند و ارتباط زیادی با مسؤولان و دست‌اندرکاران ورزشی داریم بلافاصله موضوعات و انتقادات را مطرح می‌کنیم. با توجه به کارهایی که انجام می‌دهیم کسی از ما قبول نمی‌کند درجا بزنیم.

احتیاج به رادیو ورزش ۲ داریم

او با اشاره به اینکه یک رادیو به مدت ۲۴ ساعت برای ما باز هم کم است، با توجه به اینکه برنامه‌های خیلی متنوعی داریم، گفته بود: زمانی که پخش مستقیم داریم برنامه‌هایی که در آن ساعت پخش می‌شوند پخش نمی‌شوند، به هر حال بیننده توقع دارد برنامه‌ی خودش را پخش کنند و این برنامه هم شنونده‌ی خاص خودش را دارد. در اینجاست که احتیاج به شبکه‌ی دیگری تحت عنوان «رادیو ورزش» داریم تا اینگونه برنامه‌ها در ساعات مشخص خود پخش شوند. خوب است اگر «رادیو ورزش ۲» ایجاد شود، در این صورت هم شنونده‌هایی که برنامه دوست دارند، گوش می‌دهند و هم شنونده‌هایی که پخش مستقیم مسابقات را دنبال می‌کنند گوش می‌دهند.

اولین گزارش فوتبالم در کنار استادم آقای بهمنش بود

مسعود اسکویی سپس از همکاری‌اش با عطاء‌الله بهمنش گفته؛ «در تلویزیون قبل از انقلاب با آقای بهمنش همکاری داشتم، مسابقات مختلفی رفتیم که او گزارش می‌کرد و من هم در کنارش بودم. اولین گزارش من در سفر به کویت و بازی پرسپولیس با تیم القادسیه و دو تیم دیگر بود که از طرف تلویزیون من و آقای بهمنش رفته بودیم من در آنجا برای اولین بار بود که گزارش فوتبال می‌کردم ۱۰ دقیقه آقای بهمنش گزارش می‌کرد پنج دقیقه هم من گزارش می‌کردم.»

او در پایان گفت‌وگویش با ایسنا بار دیگر تاکید کرده بود: خیلی سخت بود که از تلویزیون به رادیو آمدم اما حالا با جان و دل گویندگی و کارم را دوست دارم و تاکنون که به اینجا رسیدم، بسیار به کارم عشق می‌ورزم.

انتهای پیام