«شب‌های مافیا» و «جوکر» خطرناک هستند!
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۸۱۶۴۶
حسین فردرو، برنامه ساز باسابقه و مدرس کارگردانی و تولید تلویزیون در دانشگاه صداوسیما معتقد است: در ساخت برنامه‌های تقلیدی خارجی باید به گونه‌ای عمل کرد که کیفیت اثر، ضعیف‌تر از نسخه اصلی (اورجینال) نباشد.
به گزارش ایسنا، وی در عین حال انتقاد می‌کند که چرا برای تقلید همیشه دنبال کهنه‌ها می‌گردیم و چرا برنامه سازان مقلد از آثار بسیار قدیمی خارجی تقلید می‌کنند؟!
تهیه کننده و کارگردان مجموعه‌ها و مسابقه‌های تلویزیونی درباره فرهنگ تقلید از برنامه‌های پرمخاطب دنیا توسط برنامه سازان ایرانی تاکید کرد: اگر تقلید می‌کنیم، نباید کیفیت کارمان ضعیف‌تر از آثار خارجی باشد و حداقل کیفیت به اندازه اورجینال آن اثر باشد تا اَنگ ناتوانی علاوه بر عملکرد ضدفرهنگی و تقلید صرف به ما نزنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این برنامه ساز پیشکسوت صداوسیما در این گفتگو درباره روش‌های ساخت برنامه‌های کپی در تلویزیون‌های مختلف دنیا و لزوم توجه و احترام به فرهنگ هر کشور در ساختار‌های تلویزیونی صحبت کرد.
فردرو همچنین به این پرسش‌ها پاسخ داد که چطور می‌توانیم برنامه‌هایی که از نمونه‌های خارجی الگوبرداری می‌شوند را با فرهنگ خودمان سازگار و در عین حال به این نکته توجه کنیم که آیا مردم کشورمان همچنان به برنامه‌های تقلیدی که سال‌ها قبل در تلویزیون‌های دنیا تولید و پخش شده اند، توجه می‌کنند و از تماشای آنها لذت می‌برند؟
با تقلید نادرست، برنامه سازانمان را بدنام میکنیماین برنامه ساز درباره ساخت رئالیتی شویی مانند «جوکر» که این روز‌ها از شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، در پاسخ به اینکه چقدر تولید چنین برنامه‌ای با نیازهای حال حاضر تماشاگران کشورمان تطابق دارد؟ خاطرنشان کرد: در حال حاضر مسابقه «جوکر» و قبل از آن هم «شب‌های مافیا» رئالیتی شویی از جنس تقلید بود و آن هم حالت بازی مسابقه داشت. قبل از این مسابقه‌ای هم محمدرضا گلزار با عنوان «میلیونر» داشت که دقیقا مربوط به ۴۰ سال قبل دنیا بود و باز هم تقلید؛ در حالی که همین مسابقه، در حال حاضر ساختار جدید و جذابترش آمده است؛ چرا برای ساخت مسابقه‌ها و برنامه‌های تقلیدی به دنبال کهنه هایش می‌روند؟
او در توضیح بیشتر همین بحث ادامه داد: وقتی ما برنامه‌ای را تقلید می‌کنیم، اگر نتوانیم کیفیت آن را به اندازه اورجینال اثر انجام بدهیم، روحیه ملی مان را تضعیف می‌کنیم، برنامه سازانمان را بدنام می‌کنیم و در نهایت هم خدای نکرده به ما اَنگ می‌زنند که آدم‌های مقلد و ضعیف بنیه‌ای هستیم. این در حالی است که حتی بعضی از تهیه کنندگان غربی، از آسیا ایده می‌گیرند و به گونه‌ای برنامه می‌سازند که کسی باورش نمی‌شود فلان ایده از غرب نیامده است. به دلیل اینکه آنچنان قوی طراحی می‌کنند که برنامه را خودی تلقی می‌کنند، پس ما هم اگر تقلید می‌کنیم چه خوب است که حرفهای، متناسب و زیبا عمل کنیم تا روحیه مردممان ضعیف نشود و خدای نکرده نگویند ایرانی‌ها از خودشان فکری ندارند.
کارگردان تلویزیونی مجموعه‌های موفق «محله بهداشت» و «محله برو بیا» که از دهه ۶۰، تاکنون آثاری ماندگار در آرشیو به عنوان میراث سیما به یادگار گذاشته است، سپس با تاکید بر لزوم احترام گذاشتن به فرهنگ هر کشور در برنامه سازی اظهار کرد: ما مشکل ساخت برنامه‌های اورجینال را می‌دانیم و اطلاع داریم که تمام کشور‌هایی که برنامه‌های اورجینال می‌سازند، فرصت لازم برای آزمون و خطا فراهم کرده و برنامه‌ها قبل از پخش توسط خبرنگاران، کارشناسان و منتقدان، بازبینی شده و تصحیحات لازم انجام می‌گیرد و سپس آن برنامه به آنتن می‌آید، اما در ایران ما این توانایی را به هر دلیلی نداریم و لزوماً اولین برنامه، ضعیف‌ترین برنامه بوده و متاسفانه اغلب در ابتدا آبروی پلتفرم بر باد می‌رود و سپس در پخش‌های آینده ممکن است کم کم برنامه ارتقاء یابد. کاری هم نمی‌شود کرد.
خوشبختانه جوکر در محتوا تقلید نکردهحسین فردرو سپس به رئالیتی شوی «جوکر» اشاره کرد و گفت: خود برنامه‌سازان «جوکر» می‌گویند این مسابقه را بر اساس یک برنامه خارجی ساخته اند که به نظر من در نسخه ایرانی آن افتخاری برای ارتقاء فرهنگ ملی و آن هم در شرایط کشور ما برای برنامه سازان و رضایت مردم در دراز مدت ایجاد نخواهد کرد. من نظر شخصی ام را می‌گویم، ولی از ذهنیت جامعه و خواسته مردم عزیزمان اطلاع دارم. ببینید، در نسخه اصلی این نوع برنامه، عده‌ای دختر و پسر در اصطلاح نامحرم در کنار هم قرار می‌گیرند و در مدت مشخصی هر نوع کاری انجام می‌دهند که در مسابقه باقی بمانند و حالا مسابقه «جوکر» تمرکزش را روی خنده برده است و اینکه هرکسی خنده‌اش بگیرد از مسابقه خارج شده یعنی می‌سوزد، ساختار تقلیدی هست، ولی خوشبختانه در محتوا تقلید انجام نمی‌گیرد، چون در هر کجای دنیا افراد بر مبنای فرهنگ و تجارب خودشان به موضوعات می‌خندند، یعنی این درست است که «جوکر» تقلید شده، اما واقعیت این است تا چیزی بر مبنای علایق شخصی خودمان نباشد، قطعاً خنده مان نمی‌گیرد؛ لذا می‌توان گفت «جوکر» با حضور سلبریتی‌ها و برنامه سازان، تلاش خودش را کرده تا خودی شود؛ یعنی حرف‌هایی که زده می‌شود بر مبنای طنز‌هایی است که مردم ما را می‌خنداند، بنابراین تا اینجا این خطر رفع می‌شود، اما اصل ماجرا این است: که اگر خواستیم این مسابقه را برای خانم‌ها برگزار کنیم آن وقت چه می‌شود؟ اگر بخواهیم در این طنزپردازی و حضور نقشی برای دختران و خانم‌ها قائل شویم چه می‌شود؟
او در ادامه همین بحث ابراز عقیده کرد: در بخش حضور خانم ها، «جوکر» ۱۰۰ درصد با مشکل مواجه می‌شود؛ این در حالی است که باید در طرح و برنامه حواسمان باشد اگر کاری می‌کنیم که برای مردان امتیاز است، برای خانم‌ها هم فضا را باز کنیم و یکسری برنامه‌های دیگر داشته باشیم تا به عنوان مثال دختر بچه‌های ۱۰ ساله کشورمان حس نکنند، چون دختر هستند پس هیچ جایگاهی در این کشور ندارند و در هیچ کجا نمی‌توانند استعدادهایشان را بروز بدهند؛ بنابراین از این جهت هست که تقلید بعضی برنامه‌های خارجی خطرناک است؛ یعنی مردم را به جای آنکه شاد کند پس از مدتی متوجه محدودیت هایشان می‌کند، یعنی این برنامه بر اساس و متناسب با فرهنگ خارج تهیه شده و وقتی می‌توانیم واقعا خوشحال و مفتخر شویم که برای تولیدش لازم نباشد گروهی را حذف کنیم و بتوانیم برنامه‌ای جذاب با حضور همه جنسیت‌ها در صحنه داشته باشیم و هیچ مشکل شرعی و عرفی هم نداشته باشد. یعنی برنامه‌ای ایرانی بسازیم که خلاقیتش در عدم حذف نیمی از جامعه مان باشد. چه کنیم که همه باشند، همه حرف بزنند و همه بخندند، کسی هم اشکال نگیرد. هرچه باشد با تقلید به این ساختار نمی‌رسیم، چون اصلا سازماندهی استفاده از زن در فرهنگ‌ها فرق می‌کند.
«شب‌های مافیا» بازی خطرناکی بوداین برنامه ساز باسابقه هشدار داد: برنامه‌هایی که ما به تقلید از خارجی‌ها می‌سازیم، اما زن نمی‌تواند در آنها وجود داشته باشد، فوق‌العاده خطرناک اند؛ البته در «شب‌های مافیا» بحث تفاوت داشت و حضور عده‌ای از خانم‌ها با اسلحه در پوشش بازیگر و بازی انجام شد که به هرحال مطلوب ممیزان پخش نیست، اما به صورت استثنایی مجوز تولید آن را و یا این آزادی عمل را بعضی از برنامه سازان در فضای مجازی به دلایلی به دست می‌آورند. از نظر پیام هم به نظرم بازی مافیا برنامه خطرناکی هست، چون زمینه را بر اساس دروغ گفتن و تقلب فراهم می‌کرد و قطعا کسی که صادق بود، شکست می‌خورد! البته خودشان می‌گویند ما مافیا را می‌سازیم که بتوانیم دوست را از دشمن تشخیص بدهیم، اما در واقع یادمان می‌دهد برای حفظ خودمان در جامعه چگونه تبانی کنیم، دروغ بگوییم و برای ادامه حیات کلک بزنیم و حتی شهر را فدای خودمان کنیم.
فردرو در عین حال تصریح کرد: از نظر من مسابقه‌ای مثل مافیا در محتوا بیشتر از فرم مطلقا ایرانی نیست، چون جذابیت هایش از طریق دروغ گفتن و کلک زدن طراحی شده است؛ در حالی که در فرهنگ ما راستگویی همواره تبلیغ و توصیه می‌شود و به همین دلیل بعید نیست که ما بر اساس فرهنگ خودمان یک مسابقه بازی جذاب طرح کنیم که دروغگو عاقبت افشا شود. در برنامه‌ای مثل «جوکر»، هم این سوال بزرگ در ذهن ایجاد می‌شود که آقای علیخانی از بِرند اسمش استفاده می‌کند یا واقعاً نقش مفید و تاثیرگذار دارد؟
احسان علیخانی که استاد اشک درآوردن بود!فردرو سپس گفت: واقعیت این است که آقای علیخانی تا به حال استاد اشک آدم‌ها را درآوردن در برنامه‌هایی مثل «ماه عسل» بوده است، اما اینکه حالا قصد خنداندن مردم را دارد، شاید از لحاظ فطری کار خوبی باشد. اینکه آدم همه احساس‌های انسان را به کار بگیرد نه فقط گریه و فشار‌های روانی. با این همه همانطور که اشاره کردم، مشکل «جوکر» این است که نمی‌تواند خانم‌ها را جای بدهد و اگر هم در «مافیا» خانم‌ها جای داده شدند، اول به دلیل این بود که بازیگرانی هستند که مردم آنها را می‌شناسند و دوم اینکه در اینجا تناقض ایجاد می‌شود، یعنی برخی‌ها می‌توانند هر کاری به هر مدلی بسازند، اما متاسفانه بعضی‌ها نه!
فردرو در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به تفاوت‌های کار در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی، خاطرنشان کرد: وظیفه اصلی صداوسیما در اهداف و رویکردهایش، ساختن فرهنگ و تربیت است که درصد کمتری هم به خطا می‌رود، اما در پلتفرم‌های خصوصی، هدف رفع نیازهای مردم است تا حدی که به منابع خارجی رجوع نکنند، پس یکسری امتیازاتی به آنها داده می‌شود تا برخی افراد به کانال‌های خارجی متصل نشوند. درواقع صداوسیما، اهداف اصلی‌اش را روی نیازهای روحی و روانی افراد گذاشته، ولی پلتفرم‌ها وظیفه خودشان را اینگونه تعریف کرده‌اند که به میل و مصلحت مردم توجه کنند که به نظرم باید در هر دو رسانه، مجموع این موارد رعایت شود وگرنه اتفاقات خوبی نمی‌افتد.
وی سپس خطاب به برنامه سازانی که از آثار خارجی تقلید می‌کنند اینگونه گفت: همکارانی که از کار‌های خارجی تقلید می‌کنید، حداقل طرح‌هایی را دنبال نکنید که روز به روز نقش زن در آنها کمرنگ می‌شود. آن زمان من فیلم سینمایی با عنوان «دسیسه» ساختم، این اولین ویدیوی سینمایی کشور برای پخش از تلویزیون بود و لازم بود خانم‌ها در فیلم بی حجاب بازی کنند، چون داستان فیلم در کشور امریکا و در بیمارستانی در نیویورک اتفاق می‌افتاد و همه نقش‌های آن برای افراد آمریکایی اتفاق می‌افتاد و ظاهرا هیچ ربطی به ایران نداشت. آن زمان از دفتر حضرت امام مجوز گرفتیم که خانم‌ها بی حجاب بازی کنند که آقای دعایی آن سال‌ها نماینده حضرت امام بود به ما گفت: نشان دادن خانمی که ذاتاً بی حجاب است و به حجاب اعتقادی ندارد، در تلویزیون اشکال ندارد فقط کسی که حجاب دارد به خاطر فیلم مجبور نکنید حجابش را بردارد و در ضمن، آقایانی که در آن صحنه هستند سعی کنند از طریق همان مانیتور خانم‌ها را ببینند و زول نزنند. از همه مهمتر اینکه مردم هم در نگاهشان متمرکز باشند و با نگاه خوب، کار را ببینند؛ و در نتیجه این برنامه نه تنها با استقبال مردم در ایران چندین بار پخش شد، بلکه به زبان عربی، انگلیسی و کردی و ترکی در ۱۶ کشور دنیا از تلویزیون هایشان هم پخش شد. کاری ملی و بین المللی، اثرگذار و ضدامپریالیستی و هیچ کس به پوشش‌ها اعتراض نکرد. چون موضوعات مهم دیگری در فیلم طرح می‌شد که ذهن تماشاگر گرفتار موارد مهمتر شده بود که سوژه اصلی فیلم و هدف ما بود.
این برنامه ساز سپس تاکید کرد: در اینجا پیشنهادم این است که چه خوب است، فضای باز به هر صورت دایر شود، اما با تربیت چشمان. همانطور که یک خارجی را می‌بینیم به ایرانی‌ها هم متمرکز شویم، اما متاسفانه این دیدگاه هیچ وقت در کشورمان اعمال نمی‌شود و متاسفانه اگر هم خانم‌ها را به فضای مجازی می‌آورند اغلب به قصد جنسیتی می‌آورند و به خاطر ماهیت کار نیست. کاش کمی آزادی‌هایمان را بیشتر می‌کردیم و مردم هم در عوض نگاه هایشان را کنترل می‌کردند. من چهل و چهار سال تجربه دارم و نظر شخصی ام را می‌گویم؛ و ساخت مسابقه‌ای برای ۶۰ ساله‌ها در تلویزیون.
حسین فردرو در پایان صحبت‌هایش با ایسنا از ساخت مسابقه‌ای با عنوان «مثبت ۶۰» خبر داد و گفت: یک مسابقه کاملا ایرانی به کارگردانی فربد فردرو، پسرم در پیش داریم که برای شبکه جام جم ساخته خواهد شد. طرح مسابقه در معاونت سیما تصویب شده و در شورای عالی طرح و برنامه، مطرح شده است. این مسابقه با هدف جمع کردن خانواده در کنار هم به خصوص بزرگترهاست و همانطور که از نامش پیداست، شرکت‌کنندگان باید بالای ۶۰ سال سن داشته باشند و صدایشان برای خواندن خوب باشد. این مسابقه در واقع افراد مستعد در زمینه موسیقی و خوانندگی را با صدای خوب معرفی می‌کند و سعی دارد فرهنگ جای جای ایران زمین را به هم نزدیک کند؛ از آواز‌های زیبای محلی کُرد و بلوچ گرفته تا همه جای ایران، آواز سنتی و دستگاه‌های اصیل همه با هم و در کنار هم هستند. باور نمی‌کنید که چه صدا‌های خدادادی و آموزش ندیده و بسیار شنیدنی در کنار رودخانه ها، در دشت‌ها در خانه‌های ایران زمین از پدربزرگ‌ها شنیده می‌شود که فرزندان و نوه‌های آنها را مشعوف می‌کند، چه نوه‌هایی داریم که اشعار شاعران برجسته ما را همراه پدربزرگ‌ها و پدرانشان زمزمه می‌کنند، درصدد ثبت این صدا‌ها و انتقال این میراث در پوشش تکریم این استعداد‌ها هستیم، اگرچه دیر شده، ولی مگر نگفته اند که ماهی را هروقت از آب بگیریم تازه هست. ما بزودی ده‌ها استعداد توانا و بی نظیر فراموش شده را تقدیم ملت هنرمند و هنردوست عزیز خواهیم کرد. امیدوارم که مزه شیرین معرفی این هنرمندان اصیل قدیمی را هیچوقت فراموش نکنید و همواره ادامه یابد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: جوکر احسان علیخانی برنامه ساز برنامه سازان شب های مافیا مسابقه ای برنامه ای برنامه ها خانم ها بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۸۱۶۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاکایی، کارشناس صنعت خودرو: مردم پول ندارند سمند ۲۰ سال پیش را عوض کنند؛ می خواهند خودروی برقی یک میلیارد و ۳۰۰ میلیونی وارد کنند؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ماجرای واردات خودروی برقی، در روزهای گذشته، بحث داغ رسانه ها بوده است، علیرضا نادعلی، سخنگوی شورای شهر تهران می گوید دلالان و مافیای صنعت خودرو در پیگیری منافع نامشروع خود، در تلاشند تا مانع از اجرای طرح برقی‌سازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی توسط دولت سیزدهم و مدیریت شهری شوند. در سوی دیگر سمیه رفیعی، رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس نیز می گوید چرا باید خودمان را وابسته به واردات خودروی برقی کنیم. تهران توان بارگزاری ایستگاه‌های شارژ خودروهای برقی را ندارد. کسری برق و تعطیلی صنایع ناشی از آن را نمی بینیم و سیکلهایی را طراحی می کنیم که خود را به واردات وابسته کنیم. این سیاست پنهان است. مردم را هشت سال برای شعار برقی سازی، سرکار نگذاریم.
جماران نوشت:هر چند دامنه حرف و حدیث ها درباره شرکتی که شهرداری تهران تلاش دارد خودروهای برقی را از آن خریداری کند و نحوه تامین خدمات پس از فروش آن نیز گسترده شده است، اما کارایی و رفع نیازهای واقعی کشور به واسطه ورود این خودروها هم همچنان محل سوال است.
واردات پورشه و مازراتی در اوج تحریمهای سال ۹۱
در این رابطه، امیر حسن کاکایی، عضو هیات علمی دانشکده خودرو دانشگاه علم و صنعت، در گفت و گو با جماران با اشاره به مباحث مطرح شده درباره واردات خودروی برقی، خاطرنشان کرد: توسعه یا پیشرفت باید متوازن باشد و اگر متوازن پیش نرویم، در نهایت اقتصاد کلان کشور با چالش مواجه خواهد شد و در کنار آن مسائل فرهنگی و اجتماعی هم ایجاد می شود. همان طور که سال ۹۱ در اوج تحریم های مرحله اول حدود، ۱۱۰ هزار خودرو وارد کشور شد که تعداد زیادی از آنها، پورشه، بوگاتی و مازراتی بود. ممکن است برخی بپرسند مگر واردات مازراتی، ماشین به این ایمنی و شیکی، چه ضرری دارد! باید گفت در جامعه ای که تحت شدیدترین تنشهای اقتصادی و اختلاف طبقاتی قرار دارد آیا این راه حل خوبی است؟!
واردات خودروی برقی هیچ نفع اقتصادی برای کشور ندارد
وی با تاکید بر اینکه این اقدام تنش اجتماعی را بالا می برد و هیچ نفع اقتصادی هم برای کشور ندارد، افزود: کسی نمی تواند بگوید خودروی برقی چیز بدی است، اما قاطعانه باید گفت ضمن اینکه هیچ تناسبی با وضعیت حمل و نقل، آلودگی ها و شرایط اقتصادی و فرهنگی مردم کشور ما ندارد، برای این اقتصاد لوکس محسوب می‌شود و عموم مردم نمی‌توانند آن را بخرند.
گزارشی از طرح گازسوزکردن خودروها ارائه شود
این کارشناس صنعت خودرو یادآور شد: طرح گاز سوز کردن خودروها را فراموش نکنیم، حرف قشنگی بود؛ اما چقدر در کشور اثرگذار شد! آیا گزارشی از آن بیرون آمد!؟ حتی بعضی کارشناسان هم گفتند باید ۳۰ درصد خودروها گازسوز می شد، چرا نکردید! مگر غیر از این است که مردم هزینه این طرح ها را دادند!؟ آیا این طرح توانست کمکی به آلایندگی ها کند!؟
واردات خودروی برقی، قیمت ها در کف بازار را بالا می برد
وی با بیان اینکه وقتی استانداردها را بالا می برند، بررسی آمارها نشان می دهد تعداد خودروهای فرسوده در حال استفاده بیشتر می شود، توضیح داد: کمک به کاهش آلایندگی زمانی می تواند معنی دار شود که فرض کنیم اگر یک میلیون خودرو برقی وارد کنیم، از سوی دیگر یک میلیون خودروی فرسوده از بازار کنار رود. در اینجا می توان گفت این اقدام باعث کاهش آلودگی می شود، اما وقتی یک میلیون خودروی برقی وارد می کنید، نه تنها از تعداد خودروهای فرسوده هم کاسته نمی شود، بلکه هر میزان تکنولوژی را بالا ببرید، قیمت کف بازار هم بالا می آید. مثلا وقتی پراید را حذف کردیم، چیزی جایگزین آن نشد. مردم ناچار شدند موتورسیکلت سوار شوند یا خودروی فرسوده ای که قبلا می خواستند کنار بگذارند را کنار نمی گذارند و آنها را بیشتر نگه می دارند، چرا که ارزش بیشتری پیدا کرده است.
خودروی برقی، مصرف سوخت کشور بالا برد
کاکایی با تاکید بر اینکه هیچ کسی مدعی نیست که خودروی برقی، بد است، اما در مجموع باعث صرفه جویی در مصرف سوخت نمی شود، اضافه کرد: با توجه به سبد سوخت نیروگاه های ما و افت انرژی که در سیستمهای انتقال آن وجود دارد، بر اساس برآوردی که انجام شده، مصرف انرژی در مجموع در خودروهای برقی بالاتر می رود. به جای اینکه موتوری در داخل شهر سوخت بسوزاند، این اقدام در نیروگاه های اطراف شهر انجام می شود. تنها این مزیتش است، اما در مجموع مصرف سوخت کشور را بالا می برد.
تامین برق خودروهای برقی، بحران مازوت سوزی در نیروگاه ها را تشدید می کند
این عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت یادآورشد: ما همواره در پاییز با مشکل مازوت سوزی در نیروگاه ها و ایجاد آلودگی در شهرهایمان مواجه هستیم، اگر مصرف برق افزایش یابد، روشن است که مازوت سوزی مان باید بیشتر شود. اگر تئوریک صحبت شود، گفته می شود آلایندگی خودروی برقی صفر است، اما وقتی مساله را به صورت کلی می بینیم باید پرسید که چه کسی گفته آلایندگی اش بهتر است و مصرف سوخت کشور را پایین می آورد.
مسئولان به معضل های بزرگ توجه نمی کنند و حرفهای قشنگ می زنند
به گفته کاکایی؛ با پول یک اتوبوس برقی، حداقل می توانند دو اتوبوس خوب روز بگیرند، این هم مهم است که با این اعتبار چه چیزهایی می توان جایگزین کرد. اکنون باید پرسید مثلا اگر ۱۰ هزار خودروی سواری نو وارد کنیم بهتر است، یا با همان اعتبار هزار اتوبوس دیزل خوب بخریم! مجموعا هر کدام تا چه میزان برای کشور موثرتر است. مسلما وقتی اتوبوس وارد کنیم، چون وضعیت حمل و نقل بهبود می یابد، در مجموع به نفع همه است. اکنون مساله این است که متاسفانه مسئولان به این معضل های بزرگ توجه نمی کنند و فقط حرفهای قشنگ می زنند.
ترافیک علت اصلی مصرف سوخت و آلایندگی است
نظام حمل و نقل عمومی توسعه یابد
وی تاکید کرد: آنچه که درباره خودروی برقی عنوان می شود ، فقط بازی با الفاظ خوب است، اما دست کم ۲۰ سال طول می کشد تا آن ناوگان جایگزین ناوگان فعلی شود. در حالی که اکنون مشکل اصلی کشور ما در رابطه با مصرف سوخت و آلایندگی، ترافیک سنگین ناشی از عدم توسعه یافتگی نظام حمل و نقل عمومی کشور شامل بار و مسافر و درون شهری و برون شهری است. از آنجا که نظام حمل و نقل ما فشل شده، این میزان خودروی سواری تک سرنشین داریم. روز به روز هم هزینه هایمان را بالا می برد.
شارژ خودروهای برقی چگونه تامین خواهد شد؟
کاکایی ادامه داد: گفته می شود حداقل قیمت این خودروهای برقی بین یک میلیارد و ۳۰۰ تا یک میلیارد و ۶۰۰ تومان خواهد بود، تصور کنید یک راننده تاکسی یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان پول داشته باشد و آن را بخرد. مسئولان توجه نمی کنند این تاکسی شبها باید کجا شارژ شود؟! رانندگان تاکسی ما که در برج ها زندگی نمی کنند! چگونه می خواهند آن را شارژ کنند، نیاز به پارکینگ مناسبی دارد. در همین مرحله هزینه ای به راننده تحمیل می شود. بعضی می گویند ما پارکینگ مرکزی ایجاد می کنیم تا شبها این خودروهای برقی را در آنجا پارک کنند. اما باید پرسید آیا این کار برای همه رانندگان میسر است! مگر می شود با هر مسافتی شب ماشین را در آن پارکینگ ها بگذارند و خودشان بدون ماشین به منزل برگردند!؟
این استاد دانشگاه با بیان اینکه مگر این تاکسی چقدر در ماه درآمد ایجاد می کند، گفت: اگر همین یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان را در بانک سپرده کنند، با سود ۲۴ درصد ۳۶۰ میلیون تومان در سال و ۳۰ میلیون ماهانه درآمد خالص خواهند داشت. آیا می توان تصور کرد درآمد خالص یک تاکسی دار در ماه ۳۰ میلیون تومان است. بنابراین این کار، غیراقتصادی است. ارزان ترین خودروی برقی که به عنوان تاکسی می خواهند وارد کنند، را یک میلیارد و ۳۰۰ قیمت گذاری کرده اند. مردم پول ندارند نمی توانند سمند ۲۰ سال پیش را عوض کنند، هنوز که هنوز است «آر. دی» در تهران به عنوان تاکسی استفاده می شود، بعد می خواهیم با خودروی یک میلیارد و ۳۰۰ کدام مسیر را برویم و بیاییم!
وی گفت: اگر خیلی خوش بین باشیم، قرار است هتلهای ۵ ستاره یک سری خودروهایی برای پولدارهای کشور و توریستهای پولدار داشته باشند و با این خودرویی که دو برابر قیمت خودروی موجود است، مثلا مسیر تهران و فرودگاه را دو برابر قیمت حساب کنند.
کاکایی تاکید کرد: خودروی برقی خیلی هم شیک و خوب است، دستشان هم درد نکند، اما هیچ تناسبی با شرایط فعلی اقتصادی و نیازهای واقعی حمل و نقل و اقتصاد و محیط زیست ما ندارد. البته در حد آزمایشی و وارد کردن ۱۰ هزار خودرو می توانند انجام دهند و خودروی برقی را هم تجربه کنند. اما این سرگرمی ها نه راه حل مشکلات ما است و نه در شرایط فعلی کشور ما امکان پذیر است. برق مورد نیاز این خودرو ها را چگونه می خواهیم تامین کنیم! زیرساختهای لازم آن را نداریم. صرف تامین زیرساختها، مقادیر زیادی سرمایه گذاری می خواهد. فرض کنیم به اندازه کافی نیروگاه داریم و می خواهیم کابل کشی کنیم که شارژر مناسب بگذاریم، تامین همین زیرساخت هم هزینه زیادی لازم دارد.
هر جا کم می آورند، اسم مافیا را پیش می کشند
وی با انتقاد از مسئولانی که عنوان می کنند که مافیاها مانع واردات خودروهای برقی می شوند، گفت: کدام فشار! نتوانستند وارد کنند و بیهوده جنجال می کنند. مگر سال گذشته تمام نمایندگان عزمشان را برای واردات خودرو جزم نکردند! همه گونه مانع را برداشتند، کدام فشار و کدام مافیا مانع شد! علت اینکه به اندازه ۱۰۰ هزار خودروی وعده داده شده، وارد نکردند، این بود که در دنیا هم باید با در نظر داشتن ضابطه هایی در صف خرید بایستید. ضمن اینکه خرید خورو پول می خواهد، شما یک فشار عملیاتی نشان دهید که کسی جلوی واردات خودروی برقی را گرفته باشد. هر جا کم می آورند، اسم مافیا را پیش می کشند، بله همه جای دنیا دلال و بازرگان است و همه دنبال منافع خودشان هستند. اما وظیفه دولتها این است که سیاستها را به گونه ای هدایت کنند که منافع این گروه ها با منافع جامعه هم راستا شود.
کاکایی اظهارداشت: چه کسی مانع است! در شش ماه آخر سال گذشته که واردات خودروی برقی جزء اولویتهای درجه یک وزارت صمت بود. روشن کنند که چه مانع عملیاتی برای واردات خودروی برقی وجود دارد، شما که تعرفه های وارداتش را هم کاهش دادید! کسی برای خرید تاکسی در ایران یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون پول پول نمی دهد! گفتند وزارت نفت از محل صرفه جویی مصرف بنزین، ۱۰ هزار و ۵۰۰ دلار را پیش، پیش به این مساله اختصاص دهد. شاید گفته شود این مانع است. اما واقعیت این است که پول نیست.
به آنها که دلشان برای تولید مملکت می سوزد، «مافیا» اطلاق می کنند
این کارشناس صنعت خودرو خاطرنشان کرد: به جای اینکه با ارزهای خارج از کشورمان، قطعات صنعتی و تکنولوژی وارد کنیم، با چینی ها قراردادی بسته اند تا کالای نهایی وارد کنند! این اقدام اشتباهی است. وقتی می توانیم اتوبوس را در داخل تولید کنیم، چرا محصول نهایی را وارد می کنید؟ بعد هم به آنها که دلشان برای تولید این مملکت می سوزد، عنوان مافیا اطلاق می کنند. حمایت از تولید داخلی، عنوان مافیا گرفته است! مگر تولید داخل در اختیار دولت نیست، اگر کیفیتش ضعیف است، چرا درباره این صحبت نمی کنید که مافیایی وجود دارد که اجازه نمی دهد کیفیت این خودروها بالا رود. چرا این گونه صحبت می کنید! ما به عقلانیت ملی و توجه به منافع ملی نیاز داریم.
اینکه در این شرایط کشور، عده ای مرفه، پورشه یا خودروی برقی سوار شوند ، مشکل مملکت نیست
وی تاکید کرد: اینکه در این شرایط کشور، عده ای مرفه، پورشه یا خودروی برقی سوار شوند ، مشکل مملکت نیست. اکنون مشکل چیزهای دیگر است. ضمن اینکه هر میزان موانع را بردارید، چون اقتصاد ما جواب نمی دهد، این ماجرا با کندی پیش می رود، چون اقتصاد نمی چرخد.
کاکایی با بیان اینکه شاید واردات خودروی برقی در کوتاه مدت مقداری مردم را سرگرم کند، اما هیچ مشکلی از قیمت خودروها در کشور و مساله حمل و نقلمان حل نخواهد کرد، عنوان اظهار داشت: افزایش قیمتها به دلیل کاهش ارزش ریال است. با واردات ما نیز ارز را از کشورمان خارج می کنیم و هزینه ارزیمان بالا می رود و در ازای آن چیزی در کشور تولید نمی شود. بنابراین روند کاهش ارزش ریال و در نتیجه آن افزایش تورم ادامه می یابد.
آقایان چرا درباره مافیا آدرس غلط می دهند!
به گفته این استاد دانشگاه؛ خودروی ۱۰هزار دلاری را وارد کشور می کنند، حق و حقوق صددرصدی دولت را هم می دهند، قیمت خودرو ۲۰ هزار دلار می شود، با ۱۰درصد سود هم می فروشند به رقم ۲۲ هزار دلار می رسد. بعد این وارد کننده می خواهد این مبلغ را برای ادامه خریدهایش از کشور خارج کند، بنابراین ۲۲ هزار دلار از کشور خارج می کند. یعنی ۱۲ هزار دلار خالص از کشور خارج می شود. اگر ما ارتباطات عادی جهانی داشتیم و پولمان شفاف جابجا می شد، این هزینه ها برای کشور سنگین به حساب نمی آمد، اما اکنون برای صرف یک جابجایی پول، مبالغ بزرگی پورسانت داده می شود. مافیا آنجاست و نه اینجا. آقایان چرا درباره مافیا آدرس غلط می دهند!
کاکایی اضافه کرد: اگر قرار باشد اسم سودهایی را مافیایی بگذاریم، این سودها است که از مسیرهای غیرشفاف ارزهای صادراتی را تبدیل به کالا می کنیم و سود بزرگی به جیب دلالها و دور زنندگان تحریم ها روانه می شود و بعد از آنها تشکر هم می کنیم! باید بدانیم که مسیر جابجایی این رقم های درشت کاملا غیرشفاف است. ماجرای مافیا اینجاست.
۲۲۰
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902017
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان